چرا برخی حساسیتها تا آخر عمر با ما میمانند؟
تاریخ انتشار: ۲ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۷۹۸۰۱۰
ایتنا - یافتههای دانشمندان نشان میدهد شاید علت اینکه برخی حساسیتها تا آخر عمر باقی میمانند در حالی که بقیه به مرور از بین میروند به نوع خاصی از سلولهای ایمنی مرتبط باشد.
حساسیتها از دیرباز برای دانشمندان معما بودهاند. آنها دقیق نمیدانند چرا برخی افراد حساسیت دارند در حالی بقیه ندارند، یا اصلا چرا حساسیت بروز میکند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
دو پژوهش جدید که بهتازگی منتشر شده است شاید به حل این معما کمک کند. این پژوهشها، که یکی روی کودکان و دیگری روی بزرگسالان انجام شده است، شرح میدهد علت این موضوع نوع منحصربهفردی از سلولهای ایمنی است که پیشتر ارتباطشان با بروز حساسیت شناسایی نشده بود.
این سلولها معمولا نوعی پادتن موسوم به ایمونوگلوبولین جی (IgG) تولید میکنند که در بروز حساسیت دخیل نیستند. اما یک زیرمجموعه این سلولها در مواجهه با مواد حساسیتزا چه گرده گیاهان باشد، چه پرز حیوانات یا بادامزمینی، یک پادتن مرتبط با حساسیت موسوم به ایمونوگلوبولین ئی (IgE) تولید میکنند.
ایمونوگلوبولین ئی را معمولا سلولهای پلاسما تولید میکنند که عمرشان کوتاه است و پادتنی که میسازند یک خط دفاعی فوری و موقت است. بهعنوان مثال، تصور میشود این پادتنها به مقابله بدن با انگلها کمک میکنند، اما در بحث حساسیت، سراغ پروتئینهای بیضرر میروند.
سلولهایی که بهتازگی شناسایی شدهاند نوعی سلول حافظه بی محسوب میشوند که معمولا ویروسها و باکتریها را به خاطر دارند و هنگام مواجهه با این مهاجمان ایمونوگلوبولین جی تولید میکنند. اما اکنون، دانشمندان زیرمجموعهای از سلولهای حافظه بی را شناسایی کردهاند که مواد حساسیتزا را به خاطر میسپرند و ایمونوگلوبولین ئی تولید میکنند. این سلولها مانند سلولهای پلاسما عمرشان کوتاه نیست و تا مدتی نامعلوم در بدن باقی میمانندــ تا سالها یا احتمالا کل عمر.
پژوهشگران میگویند این یافتهها به تولید داروها یا آزمایشهای جدید حساسیت کمک میکند تا بررسی شود آیا احتمال دارد حساسیت دوران کودکی تا بزرگسالی باقی بماند.
شناخت علت ادامه حساسیت میتواند به دانشمندان کمک کند تا سلولهای خاص حساسیت را از بین ببرند یا دستکاری کنند تا ایمونوگلوبولین ئی تولید نکنند و واکنش ایمنی بدن را برنیانگیزند.
منبع: ايتنا
کلیدواژه: حساسیت فصلی آلرژی پادتن تولید می کنند
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.itna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ايتنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۷۹۸۰۱۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
در چه حالتی دایناسورها بار دیگر به چرخه حیات برمیگردند؟
به گزارش همشهری آنلاین، برخی از جانوران هم بر اثر بلایای طبیعی عظیم از بین رفته و منقرض شدهاند؛ نمونه واضح آن هم دایناسورها هستند؛ موجودات ماقبل تاریخی که گفته میشود، بهدلیل برخورد یک شهابسنگ بزرگ به زمین منقرض شدهاند. ولی حالا رئیس پژوهشگاه رویان بهصورت تلویحی به این نکته مهم اشاره کرده که علم چنان پیشرفتی داشته است که میتوان نسل دایناسورها را احیا کرد.
احیای جانوران منقرضشده
دکتر عبدالحسین شاهوردی در یک برنامه تلویزیونی گفت: «علم نشان داده که میتواند چنین دستکاریهایی را انجام دهد و حیوانی را که سالها پیش منقرضشده، با بهدست آوردن بخشی از آن و دسترسی به سلولهایش، دوباره احیا و تکثیر کند.»
فرایند احیا
احیای یک جانور از طریق سلول یک فرایند پیچیده و شگفتانگیز است که توسط مکانیسمهای مختلف درون سلولی انجام میشود.
سلولها واحدهای اصلی ساختاری و عملکردی هر جانور هستند. زمانی که یک جانور مرده است، سلولهای آن دچار تغییرات فیزیولوژیکی میشوند. با احیای یک جانور، فرایندهای سلولی مختلف فعال میشوند. این شامل مواردی مانند تولید انرژی (ATP) توسط میتوکندری، ساخت پروتئینهای جدید توسط ریبوزوم و تکثیر سلولی برای جبران سلولهای مرده میشود.
یکی از مراحل اصلی در احیای یک جانور، تکثیر سلولی است. در این فرایند، سلولهای مرده جایگزین میشوند تا بازسازی بافتها و اعضا امکانپذیر شود. این فرایند میتواند توسط سلولهای استخوانی، ماهیچهای، یا سایر انواع سلولهایی که قادر به تکثیر هستند، انجام شود.
هنگامی که یک جانور مرده، احیا میشود، سیستمهای عملکردی اعضا وانضمامات نیز نیاز به بازیابی دارند. بهعنوان مثال، اگر قلب یک جانور مرده شود، انجام تکنیکهای احیای قلبی، اعمال داروهای مؤثر، یا حتی جراحی ممکن است لازم باشد تا قلب دوباره به درستی کار کند.
با احیای یک جانور، نیازهای تنفسی و عملکرد مغز نیز باید پشتیبانی شود. این شامل اطمینان از تامین اکسیژن بافتها و سلولها و همچنین بهبود عملکرد مغز و سیستم عصبی مرکزی است.
بیشتر بخوانید:
این دایناسورهای خونخوار از میمون ها باهوش تر بودهاند؟
ردپای دایناسورها در ایران
دکتر مجید میرزایی، دانشیار فسیلشناسی از دانشگاه زنجان به همشهری گفت: «موضوع آثار و بقایای بهجا مانده از جانوران ماقبل تاریخ، بهخصوص دایناسورها را در ایران باید به دو بخش ردپا و آثار استخوانی تقسیم کرد. بخش نخست که به مشاهده آثار ردپای دایناسورها در ایران مربوط میشود، بیشتر و متنوعتر است. در بخش دوم هم تنها اثر استخوانی کشفشده در منطقه شمال کرمان به یک نمونه از دندان دایناسور منحصر و محدود میشود. این تنها اثری است که میتوان با اطمینان به آثار اسکلتی دایناسورها در ایران نسبت داد و قطعا احتمال پیداکردن آثار بیشتر هم وجود دارد.»